از مدرسه اومده، جلوی من، اونطرف ميز نشسته با کتاب هاش، آلبالو خشکه آورده و گذاشته جلوی خودش و زير لب هم با سرخوشی زمزمه مي کنه. توجه ام بهش جلب ميشه.ه
ازش مي پرسم "خوشحالی؟" ه
ميگه "آره" ه
ميپرسم "چرا؟" ه
ميگه " مامان، خوشحالی که دليل نمي خواد. ناراحتی دليل ميخواد."ه
این هم باز شاهدی برای همون جمله پست قبلیت.
ReplyDeleteenshla ke cm ghablim save nashode na inake pak shode ..vaghean nemidoonam doost ham nadaram bedoonam.....alan shoma khabin saat unja 2.5 shabe...ina saat 11 rooze va man toye daneshgah....enshala ke khabaye khoob bebinin...
ReplyDeleteآفرین به این بچه که از حالا می دونه خوشحالی دلیل نمی خواد . چه خوب ... ببوس خانم دسته گل هات رو ...0
ReplyDeleteآخی من تازه ای جا رو پیدا کردم.سر فرصت می خونمش.
ReplyDeleteواقعا" راست ميگه ها. انسان ذاتا" شاد آفريده شده . مثلا" بچه ها رو ديدي چقدر هميشه شادن آأم كيف ميكنه باهاشون
ReplyDeleteبچه ها اینقدر روحشون لطیف و شادِ که واقعا برای شاد بودن دلیلی لازم ندارن.کاش میشد همیشه روحیه مون تو عالم بچگی سیر میکرد.اونوقت همیشه بی دلیل شاد بودیم
ReplyDeleteچه منطق ساده و محکمی. کاش بتونیم همینطور ساده بودن را تا بزرگی با خودمون حفظ کنیم.
ReplyDelete