اومدی خونه و می بینی یک پشت دری، پشت و رو شده، افتاده توی درایو وی*. باد از یک جایی آوردش. باد هم که در اینجا تکلیفش روشنه. یک خورده جدی بگیره، آدم رو هم می بره هوا. می خواهی بری و برش گردونی ببینی که مال خودتونه یا از خونه ی دیگه اومده. وقتی می ری جلو، می بینی احتیاجی به این کار نیست. چند تا از استیکر* های موشی جان، بعنوان نشانِ خانوادگی، پشتش چسبیده. حالا چه جوری، استیکر به زیرِ پشتِ دری خونه که، بیرونِ در، پهن شده، چسبیده، خدا عالمه.ه
.
قدیمی ها می گفتن، "خونه ی بچه داری، هیچی نداری" من میگم " خونه بچه داری، هیچی نداری ولی همه چی داری."ه
Drive way *
Sticker *
.
قدیمی ها می گفتن، "خونه ی بچه داری، هیچی نداری" من میگم " خونه بچه داری، هیچی نداری ولی همه چی داری."ه
Drive way *
Sticker *
خیلی بانمک بود
ReplyDeleteواقعا همه چی داری....عکس کنار وبلاگت من رو برد تا خاطرات شیرین روزهای دور
ReplyDelete...
ReplyDeleteمن نفهمیدم چی شد....شادی چون خیلی بچه م :-)
سلام پریساجان
ReplyDeleteامیدوارم خوب و خوش باشی. صیح دوشنبه است طبق معمول منتظرم که پست جدید بذاری :)
به خلیل
ReplyDelete:)
به نلی
ممنونم نلی جان از احوالپرسیت. پست رو آماده کرده بودم، و بعد از گرفتن کامنتت، پابلیش کردم.
:)