امروز هر بار وارد صفحه ی یاهو میشم و عکس این آقا رو می بینم، فکر میکنم که چه خوش و خوشحاله. لبخند می زنم و فکر میکنم که حتما خیلی کیف داره این چیزهای رنگی رنگی رو روی سر آدم بریزن.
نمي دونم چرا ، واقعا نمي فهمم چرا اين خونه ي به اين نازنيني بايد فيل * تر بشه و من نتونم هر وقت كه دلم مي خواد با يه كليك ساده روي لينكاي كنار صفحه ام دلم رو بدم به صاحب اين خونه و حظ كنم ... هر بار مي خوام بيام اينجا بايد متوسل بشم به عوامل ديگه اي كه خب هميشه محقق نيست و اينه كه دير ميام ... چقدر اين پستهاي نخونده - تازه يا كهنه فرقي نداره - به دلم چسبيد ... اين جا پر از شور زندگيه ... دوست دارم پريسا جان ... خيلي
نمي دونم چرا ، واقعا نمي فهمم چرا اين خونه ي به اين نازنيني بايد فيل * تر بشه و من نتونم هر وقت كه دلم مي خواد با يه كليك ساده روي لينكاي كنار صفحه ام دلم رو بدم به صاحب اين خونه و حظ كنم ... هر بار مي خوام بيام اينجا بايد متوسل بشم به عوامل ديگه اي كه خب هميشه محقق نيست و اينه كه دير ميام ...
ReplyDeleteچقدر اين پستهاي نخونده - تازه يا كهنه فرقي نداره - به دلم چسبيد ... اين جا پر از شور زندگيه ... دوست دارم پريسا جان ... خيلي
دل به دل راه داره مامان نورا جان.
ReplyDelete