لی لی هلويی تيره

،عکس بالا، اولين گلِ لی لی ماست که ديروز باز شد. زيبا و باشکوه. وقتی که غنچه ها ته بستند و و فهميدم امسال لی لی داريم فکر ميکردم که سفيد باشند. وقتی غنچه ها بزرگ شدند، از رنگ پشت گلبرگ گفتم که نارنجی هستند. ولی قرمز شد. سرخِ سرخ. جستجويی کردم و ديدم که اسمش هست لي لی هلويی تيره .*ه

.
يکی از سوالهايی که معمولا از خودم ميکنم اينه که اين گلها برای چی اينقدر زيبا خلق شده اند. مثلا همين لی لی تازه شکفته ی ما، باز ميشه و مدتی حياط مارو زيباتر ميکنه و بعد هم پژمرده ميشه و ميره تا سال بعد. يعنی رسالت اين لی لیِ هلوییِ تيره، فقط اينه که در زمان کوتاهی زمين رو زيباتر بکنه. نميشه فقط اين باشه. با اومدنش حتما چيزی ميخواد به ما بگه. کارش فقط جلوه گری نيست.ه

.
ديشب برای روشی داشتم کتاب اسپايدرويک رو ميخوند. بچه های اون قصه، از يک جن، سنگی رو گرفته بودن به اسم "سنگ بيننده" که از سوراخش ميتونستن موجوداتی را ببينند که آدمها نميديدند. صداهايی را بشنوند که آدمها نميشنيدند. ه

.
از اون سنگها ی بيننده ميخوام.ه

.

.

dark peach lily *

از کامنت پستی که قبلا در مورد لی لی ها نوشته بودم، ياد گرفتم که در فارسی به اين گل ميگيم سوسن.ه *