پرچم

 یکی از کانال های لس آن ج ل سی که در حال پخش یک دعوای تلفنی بر سر پرچم است. متاسفانه می شنوم.‏

.

یاد خاطره ای می افتم از وقتی که روشی کلاس دوم بود. در کلاس، یک پوستر دیواری بزرگ درست کرده بودند و بچه ها هم قرار بود هر کدام پرچم کشورشان را در اندازه ی کوچک درست کنند تا به تعداد شاگردان کلاس، پرچم روی پوستر باشد. ما به روشی کمک کردیم. من برای علامت وسط پرچم، کمی تردید داشتم. نظر بابایی این بود که باید همان علامت ا ل ل ه را بگذاریم که در پرچمِ رسمی کشور است. همان که بالای سر ورزشکارانمان افراشته می شود. منهم موافق بودم. پرچم را درست کردیم و روشی برد. کمی بعد پوستر روی دیوار نصب شد. در کلاس روشی، غیر از او دو ایرانی دیگر بودند و البته بسیار چینی و کره ای و تعدادی کانادایی و از کشورهای دیگر هم. روی پوستر، تعداد زیادی پرچمِ چین بود، کوچک و بزرگ ولی همه یک شکل بودند. کره و ژاپن و کانادا و آلمان و رومانی و غیره هم همینطور. روی پوستر سه پرچم ایران بود که هر سه باهم فرق داشتند. یک پرچم علامت ا ل ل ه داشت. یکی علامت شیر و خورشید و یکی علامتی نداشت.‏

.

دعوای تلفنی هنوز ادامه دارد و با خودم فکر میکنم که دردِ این خانواده ی نابسامان، را کدام روانشناس، جامعه شناس، تاریخ شناس... می تواند درمان کند؟ اصلا آیا درمانی هست؟