زندگی کردن در اين طرف دنيا، يکی از حسن هاش اينه که صبح از خواب پا ميشی و ميشينی پای کامپيوتر، ميدونی که در ايران، مردم بيکار نبودن و در همون موقعی که تو خواب بودی، اونجا مردم کلی زندگی کردن و وبلاگ هاشون رو آپديت کردن و ايميل زدن و سايتهای خبری، خبرهای جديد دارن و ... خلاصه قشنگ حس ميکنی که دنيا بيست و چهار ساعته زندگی ميکنه، هميشه يک عده ای در حال خر و پف هستن و گروهی در حال فعاليت. قبلا ها وقتی شب ميخوابيدم، احساسم اين بود که دنيا هم خوابيد. الان اما وقتی قبل از خواب با ايران حرف ميزنم و بهشون ميگم "صبح بخير" وقتی ميخوابم احساسی متفاوت دارم و ميدونم عزيزانم در اونجا تازه روز رو شروع کردن.
هر وقت به تصوير دنيا، از بالا، فکر ميکنم، و به اينهمه آدم، با هم نگاه ميکنم، انواع و اقسام احساسات به سراغم مياد. از عظمت و ابهت گرفته تا خنده داری و بلاهت. يکعده خوابن، يکعده بيدار. گروهی خندان، گروهی گريان. گاهی به نظر مياد که آدمها، با اين زندگی دو روزه، خودشون رو مسخره کردن و گاهی هم هر ثانيه به اندازه ی همه ی کاينات زيبا و محترم ميشه. اينهمه زيبايی و اينهمه زشتی. اين دنيای بيست و چهار ساعته، رويهمرفته، جالب و عجيبه.
man ham hamintor fekr mikonam. vaghti man khabam, hanooz yek seri bidarand va zahmate ersale email ra mikeshand. vaghti sobh bidar misham va emailam ra negah mikonam, mibinam subject ine: "Your online bill is ready" :) vaghti email ra mikhoonam va raghame bill ra mibinam, dige kamelan khab az saram mipare :)
ReplyDeletebaraye inke sobhe behatri dashte bashi, ravesh pardakhte bill ro avaz kon ta mesle ma vaghti az sarekar myayy khoone, oonha ro dar sandooghe post bebini:)
ReplyDeletedar zemn,
ensafan az vaghti rafti emrica banamktar shodi ha!!!!