با جُربُزه و بی جُربُزه

بی جُرُبزه

اين موقع سال که ميشه هميشه لجم از دست اين دوتا درختی که درست جلوی در شرکت هستن در مياد. جلوی پارکينگ شرکت ما يک رديف درخته. تا سر و کله ی پاييز پيدا ميشه، اين دوتا درختی که ميگم، برگهاشون يکهو زرد ميشه و در عرض يکهفته لخت و عور ميشن. در حاليکه بقيه ی درختها به آرومی، برگهاشون رنگ عوض ميکنه و بعد هم بتدريج ميريزه. تازه خوبه که امسال پيش بينی کردن که بخاطر پر باران بودن تابستان و اينکه ذخيره ی آب درختها زياده، خزانشون دير ميرسه. در بهار هم،وقتی موقع بيدار شدن درختها ميشه. اين دوتا ديرتر از همه جوانه و برگ ميدن. من بهشون ميگم درختهای بيعرضه. هم زود برگهاشون رو از دست ميدن و هم دير به برگ ميشينن.ه

اين يکيشونه. عکس رو با درخت بغلی گرفتم تا بشه مقايسه کرد.ه

اينهم اون يکی

با جُربُزه

حالا اينو گوش کنين. تابستون يک گلدون اطلسی خريديم در نگهداری ازش اشتباه کرديم و آب بهش زياد دايم. خاکش گِل شد و تبديل شد به خونه ی جانورانی شبه سوسک. چون جلوی در خونه بود، و اون جانوراها ميمومدن تو، مجبور شديم نه تنها برش داريم، بلکه ديگه بهش آب نداديم تا خاکش خشک بشه و اونها همه کوچ کنن و برن جای ديگه. از اوج عزت در اومد و رفت يگ گوشه. خاکش بتدريج خشک شد. خودش هم که بخاطر سوسکها مريض بود ديگه کاملا خشک شد. فاعدتا بايد گلدون رو می انداختيم دور ولی بدون دليل خاصی، گوشه ای برای خودش موند . اما نمرد. بعد از مدتی طولانی ديديم که سر شاخه هاش شروع کرد به سبز شدن و گل داد. امروز صبح که ميامدم. نگاهش کردم. هنوز رد پای مرگ و مريضی در مرکز ريشه هاش هست ولی سر شاخه ها سبزشده و گل داده. ه

عکسی رو که صبح ازش گرفتم در زير ببينين.ه

برام جالبه. يکی با اولين نسيم، تسليم ميشه و همه ی برگهاش رو ازدست ميده، و يکی با چنگ و دندون ميمونه وگل ميده. چقدر متفاوت.ه