Big Idea

دیروز جلسه مدرسه ی موشی بوده. کلاس پیش دبستانیِ یک. اینجا دو سال پیش دبستانی دارند و بعد کلاس اول میرن. معلم برگه ای به ما داد که اهداف دوره ی آموزش پیش دبستانی رو مشخص میکنه. امروز چند بار تک تکشون رو خوندم و بهشون فکر کردم. میبینم که در هر رشته ای هدف اینه که بچه ها خودشون و دنیاشون رو بشناسند و پی به ارتباط و اتصالی که به دیگران و دنیا دارند ببرند. ریاضی، علوم، زبان، هنر، همه ابزاری هستند در این راستا. زبان، ابزاری برای برقراری ارتباط موثر. از وقتی رفتم دبستان تا از دانشگاه فارغ التحصیل شدم، نوزده، بیست سالی درس خوندم. هنوز در برقراری ارتباط موثر مشکل دارم. درک قوی از شخصیت و حس خوب رو که بذار و برو. ریاضی و علوم، بیشتر کوهی از فرمول و کاغذ و کتاب. در دوران تحصیل، ما فقط بایدها و نبایدها را یاد گرفتیم. ما درسمون رو مثل نون خشک گاز زدیم. به ما روح هیچ چیزی را یاد ندادند. روحی که در ما، در طبیعت، در دنیا در جریانه. چه حس خوبی دارم از خوندن این اهداف و از صمیم قلب برای بچه هامون و معلمهاشون آرزوی موفقیت میکنم. ‏

SOCIAL DEVELOPMENT:
Big Idea: Children are connected to others and contribute to their world.
EMOTIONAL DEVELOPMENT:
Big Idea: Children have strong sense of identity and well-being.
LANGUAGE:
Big Idea: Children are effective communicators.
MATHEMATICS:
Big Idea: Young children have a conceptual understanding of mathematics and of mathematical thinking and reasoning.
SCIENCE & TECHNOLOGY:
Big Idea: Children are curious and connect prior knowledge to new contexts in order to understand the world around them.
HEALTH & PHYSICAL ACTIVITY:
Big Idea: Children make healthy choices and develop physical skills.
THE ARTS
Big Idea: Young children have an innate openness to artistic activities.

پ ن: تعجب میکنم از پدر و مادرهای ایرانی که اینجا میان و همش شکایت میکننند از کارِ خونه نداشتن بچه ها و سختگیری نکردن مدارس و دربدر دنبال دیسیپلین میگردند. ‏