آدم شدن چه مشکل

بابايی يک متنی رو از يکی از همکارهاش گرفته مربوطه به کتاب/فيلم "راز". يک قولنامه است که توش دوازده مورد نوشته و اولش ميگه که " من به خودم قول ميدهم که ..." و بعد يکی بعد از اون يکی قولها رديف شده. تعهدهايی که خوندنش خيلی خوب و راحته، انجام دادنش البته اگر يادت باشه، گاهی راحت و گاهی سخته. و اگر اون اصل رو باور داشته باشی، خوب راحتتره. اما قسمت فاجعه اش، اينه که در موقع لزوم، قول مورد نيازت رو يادت بياد. صبح که اومدم شرکت، کپی اش کردم و کوبيدم جلوی چشمم و چند بار نگاهش کردم و خوندمش.ه
وقتی يکی ازهمکارهامون از جلوی کريدورم رد ميشه که خدای اعتماد به نفس الکيه و خودش رو خدا ميدونه، و با اون حالت راه رفتنش منو ياد استادش که يکی از مديران اخراجی اينجا بود مياندازه و حالم ازش بد ميشه، اول يک ايميل ميزنم به بابايی و در مورد اين حالت تهوعم براش مينويسم. چون اين آدمها رو ميشناسه و ميدونم که خوب ميفهمه من چی ميگم. بعد سرم رو ميچرخونم بطرف ليست قولها و ميخونم که قول دادم که "اينقدر وقت برای بهتر شدن خودم بگذارم که وقتی برای انتقاد ازديگران نمونه." ديگه اينکه قول دادم که "هميشه به طرف روشن آدمها و قضايا نگاه کنم" ديگه اينکه قول دادم که " اشتباهات گذشته رو فراموش کنم" و همه اينها باعث ميشه که وقتی صدام ميکنن تا برم به جلسه ای که اين خانم ترتيب داده بود و منو درست و حسابی دعوت نکرده بود، گوش به حرفهای درونی نرو، بگو منو از قبل دعوت نکردين و اينها ندم و با لب خندان در حلسه شرکت کنم.ه

دوست داشتم مدرسه ای بود به نام مدرسه ی آدم شدن. ميرفتم و شاگردش ميشدم. استادی داشتم که اينها رو دونه دونه بهم ياد ميداد. ميگفت ازروش شبی صد بار بنويسم. ازم امتحان ميگرفت و اگر قبول ميشدم، ميرفتم درس بعدی. نه اينکه خودم هم استاد بشم، هم شاگرد، هم محقق و هم ممتحن و ... . اونهم خودی که به قول مامان فراز* توش والد و بالغ و ظالم و مظلوم و قربانی و کودک و شير و پلنگ و مارمولک و الاغ و انواع و اقسامِ تيپ ها و جانوران در جنگ و جدل اند.ه

يادمه وقتی روشی کوچک بود، خيلی کوچک، گاهی نگاهش ميکردم و ميگفتم که خوب بود مثل قديم ها، استادی، فرزانه ای، کسی را ميشناختم که روشی رو بهش بدم، به شاگردی تا ازش آدمی بسازه. چقدر اينطوری راحت تر بود.تا دنيای امروز که هزار و يک راه داری برای آدم شدن، هی سر اين تو ميکنی، سر اون تو ميکنی. هيچکی هم نيست بهت بگه بالاخره آدم شدی يا نه.ه

http://farazjoon.blogspot.com/2008/09/blog-post_17.html *