Wednesday, September 30, 2009

پَر

قبل از خواب چقدر گریه کردی و من که از پایین صدایت را می شنیدم، فکر می کردم برای نخوابیدن است. وقتی بالاخره ساکت شدی و خوابیدی، سری بالا زدم تا ببینم برای چی اینقدر گریه کردی. مادر گفت در تختخوابت یک پَرپیدا کرده بودی و باهاش بازی می کردی. مادر گفت نمی دونم چی شد که پَر ناپدید شد و هر چه گشتیم پیدایش نکردیم. همه ی گریه ها برای همان پَر بود.ه
.
طولانی خوابیدی و از خواب که بیدار می شدی، من در اتاقت بودم. از تختت پایین آمدی و پری زیر تنت بود. چشمت برق زد و گل از گلت شکفت. مثل یک جواهر از روی تخت برش داشتی و دویدی تا به مادر بگویی که پَرَت پیدا شده.ه
.
و من مسحورِ آسمانِ دلِ کوچکِ تو هستم که برای یک پَر، چنان می بارد و چنین می درخشد.ه

10 comments:

  1. دختر منم عاشق پره! از وقتی بچه بود با یه پر می تونستی کلی بخندونیش!

    ReplyDelete
  2. سلام
    الان چيزي به اسم طرح كاد يا شبه اون تو دبيرستان نيست!تو 3سال راهنمايي يه درس داريم به اسم "حرفه و فن"كه خيلي مختصر يه چيزايي ميگه در مورد همه حرفه ها از برق و نجاري و ....يه كاراي كوچيكي هم ميكنيم!مثلا ما يه توژ دوختيم يه توپ با پارچه هاي رنگي!يه دونه پريز سيار برق!بعضي بچه ها با اره و تخته چيزاي جالبي مي نوشتن!ولي كلا خيلي كم بود و اون كارا هم كه ما ميكرديم به خاطر معلم خوبمون بود..بيشتر كتاب تئوري بود!تو دبيرستان بچه ها 3 شاخه ميشن نظري كار و دانش . فني حرفه اي
    دو شاخه آخري براي تكنيسين شدن تو رشته هاي فني هست از كامپيوتر ومعماري و نقشه كشي . ...تو يكيش ميشه وارد دانشگاه هاي مخصوص هم شد!تو شاخه نظري هم كه رشته هاي رياضي تجربي انساني و ديني هست!اكثرا همه ميان اين رشته ها و هيچي كارا ي لازم زندگي رو ياد نميگيرين.......ه
    يه جمله اي از يكي معلم هامون تو ذهنم بود كه شما هم تاييد كردين ميگفتن تو كشور هاي پيشرفته يه دوره آموزش عمومي دارن كه درس زندگي ياد ميگيرين وقتي افراد از اون دوره فارغ التحصيل بشن براي ورود به جامعه آماده اند ولي كشور ما اينجوري نيست تو دبيرستان حد و آناليز و تابع و سينتيك و ...مي خونيم تا درس زندگي!آموزش عمومي ما براي آماده شدن براي ورود به دانشگاه ست به جاي اينكه ما رو آماده ي ورود به جامعه كنه

    ReplyDelete
  3. يادم اومد اينو از كجا خونده بودم ..گفتم نگم درست نيست خوب!تو مقدمه ي يكي از كتاب ها ي تست كه واسه كنكور مي خوندم ...دكتر فرهاد ميثمي مدير مسول انتشارات بسته شده انديشه سازان!

    ReplyDelete
  4. سلام . آخ دلم تنگ شده برای این همه پاکی و معصومیت دنیای کودکی

    ReplyDelete
  5. زیبای زندگیOctober 3, 2009 at 2:08 PM

    من هم مسحور نوشته های زیبا و از دل برآمده شما هستم.
    ببوس موشی کوچولوی نازنین رو

    ReplyDelete
  6. هرچه بزرگتر میشویم گنجهایمان از پر وزن به سنگین وزن تبدیل میشود. یادمان میرود که زمانی با یک پر عشق میکردیم و آسمانها را سیر میکردیم

    ReplyDelete
  7. یه مرد امیدوارOctober 5, 2009 at 10:19 AM

    آخ کودکی

    ReplyDelete
  8. به خلیل
    ممنونم از اطلاعات. راستش حوشحال شدم از اینکه دیگه طرح کاد از برنامه ی تحصیلی حذف شده. با نظرت در مورد آماده شدن برای دانشگاه و نه زندگی موافقم. همینطوره. ما در ایران زندگی رو فقط در زندگی و با چنگ و دندون یاد گرفتیم. ه
    البته میدونم که الان با زمان ما خیلی فرق کرده و دنیای اینترنت و تبادل اطلاعات حتی اگر نظام آموزشی هم نباشه، به بچه ها خیلی چیزها رو آموزش می ده.ه

    ReplyDelete
  9. ممنونم زیبای زندگی جان

    ReplyDelete