هر شب که موشی رو می خوابونم و از تاثیر این تکنیکِ ساده ی کشف شده توسط خودم، کیف می کنم، میگم که باید در موردش بنویسم تا بقیه ی مادران هم، اگر نمیدانند، بدانند. حالا امروز بالاخره دست داد که بنویسم و این دِین را به جامعه ی مادران ادا کنم.
وقتی بچه تون رو می برین که بخوابه و خوابش نمیاد، یا خوابش میاد ولی نمی خواد بخوابه، درو ببندین. صدای اضافه که حواسش رو پرت کنه، نداشته باشین. با هم به کاری آرام مشغول بشین. بهترینش همون کتاب خوندنه. اصلا از جملات "بخواب" و "وقت خوابه" و "چرا نمی خوابی" استفاده نکنین که اثر معکوس داره. فقط با فاصله های کوتاه بگین، "چقدر خوابم میاد" یا جمله ای مشابه این. و با ترتیبی نشون بدین که خیلی خوابتون میاد.
و اما از همه مهمتر و در واقع کلید موفقیت هست: خمیازه. خمیازه بکشین. جادوی خواب اینه. خمیازه. اگرخوابتون نمیاد و خمیازه ندارین، تا جایی که می تونین واقعی، اداش رو در بیارین. نگران نباشین. دو بار که خمیازه ی تقلبی بکنین، سومی خودش واقعی میشه. اینقدر که این کار موثره. هر چه دهنتون را بازتر کنین و صدای خمیازه بلندتر باشه، بهتره. در خمیازه تون باید کاملا حضور داشته باشین. حضور در خمیازه، نباید برای مامانی که از صبح تا آخر شب دویده، کارِ سختی باشه. سعی کنین موقع خمیازه کشیدن به بچه تون نگاه کنین. اگر همزمان او هم نگاه کنه که فبها. اتصال و انتقال برقرار میشه و کاملا خواب رو درش القا کردین. دو سه دوزِ با کیفیت از خواب آلودگی که وارد بشه، کار تمومه. به محض دیدن اولین خمیازه متوجه میشین که موفق شدین. بعد خمیازه ی خودتون هم از دیدن خمیازه ی بچه تون میاد که این دیگه واقعیه. زودتر از اونکه فکر کنین، چشمهای خوشگلش بسته شده و خوابیده.
البته باید مواظب باشید که خودتون زودتر از بچه به خواب نرین. قسمت سختش در اومدن از اون حال خواب آلودگی و برگشتن به دنباله ی زندگیه چون تا وقت خواب شما حداقل سه ساعتی مونده. همینطور ظرفها در آشپزخانه و شاید لباسها و غذای فردا و انواع و اقسام کارهای دیگه. مثلا در مورد من، گاهی کارِ شرکت تازه شروع میشه. من برای رفع خواب آلودگی و برگشتن به زندگی فعال و با نشاط در ساعت نُه شب، بعد از خوابیدن موشی، صورتم رو مثل صبحگاهان میشورم و کاملا بیدار میشم.
برای من، این روش در بیشتر موارد کار کرده. امیدوارم برای شما هم کار کنه.
خیلی جالب بود. من هم سر و صدای اضافی را قطع می کنم و یک موزیکی که برای خواب خوبه پخش می کنم. اما خمیازه را باید امتحان کنم
ReplyDeleteجالب بود. البته پسر من همه تدابير خواب رو انجام مي ده و بعد از خاموشي مي گه خوابم نمياد كه البته شايد بد نباشه دوباره با هم كتاب بخونيم.
ReplyDeleteمن كنارش خودمو به خواب مي زنم و هي مي گم بخواب بخواب. چه كار بدي.
هيچ چيزي سخت تر از اين هست كه خودت داري از خواب كور ميشي اما بچه ات خوابش نمياد؟
ReplyDeleteخوشبختانه سر ساعت نه پسرك با خواندن يك قصه به خواب ميره فقط اگه قصه دراز باشه من بدليل همون كارهايي كه انتظارم رو مي كشه گاهي وقتها قصه رو خلاصه مي كنم اما براي اينكار بايد خيلي به مغزم فشار بيارم كه رشته داستان بهم نريزه.
ReplyDeleteمن عاشق این وبلاگم. در ضمن من یک بار در روزنامه یه مقاله درباره مصری بودن خمیازه خوندم. آفرین به تو مامان خلاق. حتماً استفاده خواهم کرد.
ReplyDeleteاتفاقن پدر شوهر خواهرم هم می گفت شبها برای اینکه پسرش رو بخوابونه بغلش می کرده و همین جو ر که راه می رفته توی صورتش خمیازه می کشیده و اون هم فوری خوابش می برده..این روش جواب داده...مثل همیشه لذت می برم از پستهات مخصوصن اونهایی که در مورد دختر بزرگه ست."
ReplyDelete"یک دسته گل بنفشه