Tuesday, March 15, 2011

دگرگونی

موشی میره توی وان پر از آب.‏

میگه: رفتم توی هیسی ها*‏
کمی بعد میگه: رفتم توی هیس وُرلد**‏
یک کم بعدتر میگه: رفتم توی وِت وُرلد***‏
.
.
هشت سال پیش یک مامانی بود که وقتی دخترِ اولش چنین جمله هایی می گفت، فوری جمله ی درستِ فارسیش رو گوشزد میکرد و ازش میخواست اونو تکرار کنه. همون مامانه، حالا خوشش میاد از این مراحلی که دخترِ دومش طی میکنه تا جمله ی فارسی رو به انگلیسی تبدیل کنه و سعی میکنه جمله ها رو عینا بخاطر بسپره تا فرداش توی وبلاگش بنویسه. این مامانه دیگه با "وِت وُرلد" خصومتی نداره. دوست شده باهاش. این مامانه، نمیدونه چی شد که اینطور شد. نمیدونه که این بهتره یا نیست. ولی میدونه که خودش، الان از اون موقع راحت تره. بچه هاش هم همینطور.‏
.
.
‏*خیسی ها، جاهای خیس
world خیس**
wet world***

4 comments:

  1. شاید این همون قدرت تطابق و سازگاری آدمه که از نظر علمی این قدرت درانسان بیشتر از همه موجودات هست ولی راستش را بخواهی این هفته من و بهار به جشن نوروزی که مدرسه ایرانی ها ترتیب داده بود رفتیم و من حسابی از دیدن والدینی که با بچه هایشان فارسی حرف می زدند و آنها آلمانی جواب می دادند حیرت و یک کمی احساس مورمور کردم انگار نمی توانستم راحت این موضوع را هضم کنم

    ReplyDelete
  2. من الان، هم اون مور مور شدنِ شما را درک میکنم و هم اون مکالمه ی آلمانی/فارسی رو. و البته هنوز هم وقتی بچه های ایرانی را می بینم که فارسی را خوب حرف می زنند، لذت می برم.‏

    ReplyDelete
  3. Yadete goftam ma hamishihe be bacheyahe aval bishtar sakht migirim va bahashoon jeditar hastim? va to az in harfe man taajob kardi? in yeki az oon mesal hast. hamishe fekr mikonam ke bachehaye aval ro yek adame bozorg dar nazar migirim va azashoon entezare bishtari darim.

    Afrooz

    ReplyDelete
  4. موافقم باهات چریسا جان..کلن طرز فکرت رو دوست دارم همیشه.
    معصومه

    ReplyDelete